Kıskançlık duygusu çocukların motivasyonunu etkiliyor

Çocuklarınızı olumlu kişilik özelliklerinde yetiştirdiğinizde “kıskançlık” hissinin çocuğunuzda gerçek motivasyonun oluşmasında bir fırsat olabileceğini biliyor musunuz? Eğitim Danışmanı ve Öğrenci Koçu Murat Karcıoğlu kıskançlığın çocuk gelişimindeki tesirine değindi.

Kıskançlık yalnızca bir histir. Her vakit berbat de değildir.

Kıskançlık duygusu davranışlarımızı olumlu yahut olumsuz davranışlara dönüştürebileceğimiz bir histir. Birinci insan komşusunun taş aletlerini kıskanmasaydı daha güzel aletler yapmak için uğraşmazdı. Kıskançlık duygusu hakikat bir motivasyona sebep olduğunda çocuğun ilerlemesinde ve kendini gerçekleştirmesinde itici bir güç olarak çalışıyor.

Yönetilemeyen Kıskançlık Yıkıcı Sonuçlar Doğurur

Kıskançlık kendimizi bildiğimiz yaşlarımızdan bu yana utanılacak ve gizlenecek bir duygumuzdu. Bu his, öteki gün yüzüne çıkaramadığımız kimi hislerimiz üzere insanoğlunun kendisi ve dış dünyası ile çatışmasına sebep olur. Kıskançlık duygusu bazen o denli bir hâl alır ki hakikati göremeyecek duruma geliriz. Çocuk, kendisinden daha başarılı bir öğrenci ile karşılaştığında ya o çocuğun talihin yüzüne güldüğünü ya zeki olduğunu ya da öğretmenler tarafından kayrıldığını düşünüyor. Pekala, o çocuk ya zihnini bizden daha farklı kullanıyorsa? Başarılı beşerler belirledikleri amaçlar doğrultusunda kararlı ve disiplinli bir halde yürümeye odaklıdır.

Yapıcı Kıskançlığı Çocuklarınıza Öğretmeye Var mısınız?

Yapıcı olan kıskançlıkta kişi kendisinde olmayan ile karşılaştığında karşısında olanın onda da olması için ne yapabileceğini düşünür. Bu niyet kendisini kamçılayarak itici bir güç halini alır. Çocuklarınızı öteki çocuklar ile kıyaslayıp onların kendilerini vakitle yetersiz hissedip özgüvenlerine ziyan vermek yerine başarılı olan çocukların başarılı olmalarını sağlayan faktörleri görmesi için onlara ışık tutun. Aksi takdirde çocuğunuzun kalbine tanıdığı yahut tanımadığı bir akranına karşı öfke tohumları ekmesine neden olursunuz. Bu durum da çocuğunuzun öfkesini denetim etmede zahmet yaşaması üzere bir sorunu beraberinde getirir.

Kıskançlık Hissinin Gerisinde Yatan “Ben Merkezcilik” tir.

Çocuklar, doğuştan başarılı olma isteğiyle dünyaya gelmiştir. Çocuğun vakitle yaşamış olduğu olumsuz tecrübeler çocuğun başarıyı algılayış halini tesirler. Çocuk sevdiği kişiyi öbürleri ile birlikte gördüğü vakit da kıskanır. Zira sevdiği kişinin bütün sevgisinin kendisinde toplanmasını ister. Çocuk, annesinin kardeşlerden birine daha yakın olmasını hatta anne ile babasının yakınlığından dahi rahatsız olur. Bu davranışın ardında yatan: “Annem benim!” hissinin fikridir. Çocuk, sevgiyi paylaşmayı öğrendiğinde kıskançlığı da azalır. Erken yaş çocukluk periyotlarında çocuklara sevginin paylaştıkça çoğaldığını öğretmek çocuğun kişilik özelliğinin sağlıklı bir biçimde oluşması için değerlidir.

Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı